ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
«Ο Τόπος που θέλω να ΖΩ»
Όλα τα είχε η Μαριωρή… ο φερετζές της έλειπε…

Αποφάσισε η Δημοτική Αρχή να «αποκτήσει» δημοσιογράφο, έναντι 14.800€ ετησίως! Για την προβολή του «επιτελούμενου» Δημοτικού έργου - λέει - ο οποίος θα συνεργάζεται στενά, με το Δήμαρχο, σε θέματα «τακτικής και επικοινωνιακής πολιτικής»!
Με μια δεκασέλιδη μελέτη «επιχείρησε» να πείσει την Οικονομική Επιτροπή, ότι είναι έργο, ενέργεια… ύψιστης σημασίας και πρώτης προτεραιότητας η πρόσληψη ενός δημοσιογράφου, ο οποίος θα έχει – λέει - «εξειδικευμένες» γνώσεις στο φαινόμενο της επικοινωνίας…
- Θαυμάστε λοιπόν, πολίτες του Δήμου Κόνιτσας, τις περίφημες προτεραιότητες της παρούσας Δημοτικής Αρχής, η οποία «ντύνει» με το φερετζέ της προβολής του τόπου, την αυτοπροβολή των διοικούντων με δημοτικούς πόρους!!! Δαπάνη, η οποία θα φτάσει στο ποσό των 50.000€ για τα επόμενα έτη και θα βαρύνει τα πενιχρά έσοδα του Δήμου μας.
- Θαυμάστε, το πλαίσιο και τις βάσεις που σιγά σιγά εδραιώνουν τις προσωπικές φιλοδοξίες και μελλοντικές επιδιώξεις των διοικούντων…
Η πολιτική του «φαίνεσθαι» σε όλο το μεγαλείο της! Πλακέτες, μνημεία, προτομές… γραφείο τύπου με εξειδικευμένο δημοσιογράφο! Λες και καλύφθηκαν οι ζωτικές ανάγκες του τόπου μας, λες και έγινε σημαντικό έργο ενάμιση χρόνο τώρα, λες και εφαρμόσθηκαν πρωτοποριακές δράσεις που αναχαιτίσαν την αστυφιλία, μείωσαν την ανεργία, έδωσαν κίνητρα στους νέους… και έτσι έχουμε πλέον την πολυτέλεια της κατασπατάλησης των πόρων κατά το δοκούν…
Η Δημοτική Κίνηση Πολιτών «Ο Τόπος που θέλω να ΖΩ», με συνέπεια και ευθύνη, καταγγέλλει την άκαιρη και προκλητική αυτή ενέργεια και ζητά από τον κ. Δήμαρχο να την ακυρώσει άμεσα. Αντ’ αυτής, να συνταχθεί μελέτη για την ΙΔΡΥΣΗ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Δημοτικού γραφείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με εξειδικευμένα στελέχη, στους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της επιχειρηματικότητας, με στόχο:
1.       την προετοιμασία μελετών και έργων σχετικά με το νέο ΕΣΠΑ
2.       την ουσιαστική στήριξη, όλων όσων «επιχειρούν» σήμερα μέσα σε ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, να παράγουν και να δημιουργήσουν προστιθεμένη αξία στην τοπική οικονομία.

Εξάλλου η καλύτερη προβολή του τόπου και της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής είναι η στοχευμένη πολιτική προς όφελος των πολλών και όχι τα «στρατηγικά» σχέδια προς όφελος των ολίγων.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
«Ο Τόπος που θέλω να ΖΩ»
Ανακοίνωση για τη φιλοξενία των προσφύγων στην πόλη μας

Η παρούσα ανθρωπιστική κρίση δεν είναι απλά μια είδηση, είναι η πραγματικότητα την οποία βιώνουμε έντονα, αγγίζει την ψυχή μας, επηρεάζει τη ζωή μας,  είναι μέρος  της καθημερινότητάς μας.
Καλούμαστε ΟΛΟΙ, όχι απλά να πάρουμε θέση, αλλά να αντιμετωπίσουμε έμπρακτα και μεθοδικά χωρίς γραφειοκρατικούς όρους και μικροπολιτικές σκοπιμότητες την πραγματικότητα της προσφυγιάς.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και εμείς ως Έλληνες, με τα σημάδια της Μικρασιατικής καταστροφής νωπά, δε μπορούμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ασφαλείς, αλλά εν δυνάμει θύματα των ανθρωποκτόνων πολιτικών και των παγκόσμιων αδηφάγων σχεδιασμών που υπηρετούν την εξουσία του χρήματος .
Δεν μπορούμε να εφησυχαστούμε σε ένα ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου, ούτε απλά να παρακολουθούμε τις τραγικές καταστάσεις  απόγνωσης, φόβου, πόνου, ξεριζωμού, θανάτου που υπάρχουν γύρω μας.
Το προσφυγικό μας αφορά όλους, πλούσιους, φτωχούς, άνεργους, εργαζόμενους, ασφαλείς, ανασφαλείς, γυναίκες, άνδρες, δεξιούς, αριστερούς και στο βαθμό που μας αναλογεί καλούμαστε να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας.
Να ανοίξουμε τις καρδιές μας,  να προσφέρουμε αγάπη, να αποτρέψουμε ξενοφοβικές συμπεριφορές και να δράσουμε με συγκεκριμένο πλαίσιο υποστηρικτικών δράσεων για να εξασφαλίσουμε συνθήκες αξιοπρέπειας και ασφάλειας στους πρόσφυγες.
Στο πλαίσιο αυτό προτείναμε τη σύσταση επιτροπής κοινωνικής αλληλεγγύης αποτελούμενη από όλους τους κοινωνικούς φορείς της πόλης μας με στοχευμένη δράση στους τομείς της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της ψυχολογικής υποστήριξης, της επαρκούς σίτισης, της τήρησης των συνθηκών υγιεινής, της δημιουργικής απασχόλησης των ανηλίκων,  της επαφής των προσφύγων με την τοπική κοινωνία μέσα από πολιτιστικές δράσεις.
Η απαξίωση της αξίας της ζωής είναι μέγιστος κίνδυνος που μετατρέπει σε κοινό εμπόρευμα αυτό το ύψιστο αγαθό. Η παγκόσμια υποκρισία δεν πρέπει να μας αλλοτριώσει και να μείνουμε απλοί παρατηρητές αλλά δυναμικά να ενεργοποιήσουμε όλους τους μηχανισμούς στήριξης ως Δήμος, ως Κοινωνία, ως Άτομα.